سلام، اگه جای شما بودم با کله قبول میکردم
من به شدت طرفدار ازدواج زود هنگام هستم، من هم وقتی عقد کردم 17سال داشتم یعنی تازه سوم دبیرستان رو تموم کرده بودم
درواقع دوران پیش دانشگاهیمو توی عقد بودم
اگر خاستگارت با ادامه تحصیلت مخالفتی نداره، با چیزایی که نوشتی به نظر من گزینه مناسبیه
توی این دوره و زمونه نه مال و نه مدرک دانشگاهی، نه قیافه و از این دست شرایط هیچ کدوم جای ایمان و اخلاق رو نمیگیره، نمیخوام شعار بدم اما کسی که ایمان داشته باشه، بخاطر اعتقاداتی که داره هیچ وقت بهت خیانت نمیکنه و تو از این بابت نسبت به آینده ات خاطر جمعی.
اگر هم مخالف ادامه تحصیله، باید اهم و مهم کنی، ببینی کدومشون برات مهمتره، اگه واقعا برای درس خوندن دلیلی نداری و فقط میخوای صرفا هم رنگ جماعت باشی، توصیه میکنم ازدواج کنی، چون هیچ تضمینی نیست که موقعیت اینچنینی نصیبت بشه.
در مورد همز مانی درس و ازدواج هم باید بگم اتفاقا همسر خوب یک سکو برای ترقی تو محسوب میشه نه یک مانع(درصورتی که موافق ادامه تحصیلت باشه)
ببین عزیزم تو الان در اوج جوانی هستی، فصل شادابیته، اگه توی این سنین ازدواج کنی عشق تو زندگیت مثل یه گوله آتیشه، فوران میکنه، چون سنت، ایجاب میکنه
ولی وقتی درستو تموم کنی، پخته تر میشی، دیگه حال و حوصله ای نمی مونه، دیگه طراوت حالا رو نداری، شر و شورت فروکش میکنه، خانم تر میشی، مدرک دانشگاهی هم که پشتت باشه، ناخودآگاه سخت سلیقه تر خواهی شد(این خاصیت ما خانوم هاست، یک کم بی جنبه ایم).
نمی دونم تونستم اون چیزی که توی ذهنم میگذره رو، رو صفحه بیارم یانه، ولی حداقل میتونم اینو بگم که 100% از ازدواجم راضی هستم، هم شوهر خوب دارم، هم بچه خوب، تازه تو فکر بعدی هم هستم، درسم که اگه خدا بخواد تمومه(این ترم، ترم آخرم بود) خیلی وقتا از خیلی از بچه های مجردمون نمره هام بهتر میشد، میدونی چرا؟
چون وقتی مسئولیتی داری، قدر وقتت و امکاناتتو بیشتر میدونی تا زمانی که دختر خونه بابایی و بی مسئولیت هستی.
ناخودآگاه سعی میکنی هرجور شده درستو پاس کنی، و می تونی، چون حالا اراده ات قوی تره.

البته من پیام نور درس خوندم چون اینجوری کمتر میتونستم کلاس برم و بیشتر درسامو تو خونه می خوندم، اینجوری راحت تر بودم

سرتو درد آوردم اگه چیزی جاموند بگو تا برات بگم.

موفق باشی

ممنون که منو قابل دونستی تا باهام مشورت کنی، خیلی خوشحال شدم